Kurbağa Yağı Satıcısı
Akira Kurusawa
Bir insan yedisinde ne ise yetmişinde de o dur derler eskiler. Daha ilkokulda iken yaptığı resimlerde renklerle oynaması ile öğretmeninin dikkatini çeker Akira Kurusawa.
Çektiği filmlerde yarattığı tablo gibi görüntüler, izleyiciyi tekrar tekrar filmlerine yönlendirir. O yüzden Düşler, Ran, Dersi Uzala, Kagemusha, Ağustosta Rapsodi ve diğer filmleri izleyiciyi büyüler. Üç saatlik filmler yapar ama izleyici yinede doymaz.
Sadece görsellik mi izleyiciyi filmlerine hapseden ? elbette ki hayır. Her filminde insan ruhunun derinliklerine iner, kurcalar kurcalar, zayıf taraflarını ortaya çıkarır, yaralarını gösterir seyirciye, sonra tamir etmeye başlar film bitesiye.
Her filmi bir insanlık dersi, her filmi bize yeniden yeniden daha iyi nasıl insan olunur u anlatan bir öğreti.
Kurbağa Yağı Satıcısı da bize bu şaheserleri yaratan insanı anlatır yani kendini. Öylesine tevazu halinde anlatır ki. Tam bir hizmetkar edasıyla. Belki de bu karakteri şu satırlarında gizli “Japonlar ‘ben’ demeyi sanki ayıp bir şey gibi değerlendirirler.” Ve size bu filmlerin ipuçlarını gösterir kitapta.
Popüler kültürün çokça ağırlığının hissedildiği günümüz tüketim toplumunda, her okuyucu, her izleyici kendine bir iyilik yapacaksa bu kitabı okusun ya da bir filmini izlesin ustanın.
“Egoizm insanoğlunun doğuştan gelen ve kefareti en güç ödenen günahıdır.”
