Türkler, ölen olduğu zaman ölüyü çadıra koyarlar, at ve koyun keserler, çadırın önünde yüzlerini bıçakla keserek ağlarlar. Kan ile gözyaşı birlikte akar, bunu yedi kere yaparlardı. İlkbahar ve yazın ölenler, ağaçların sararmasına ve yaprakların düşmesine kadar beklenir. Sonra mezar kazılır ve gömülür.
Sayfa 373