Artık Maria Puder, yaşamak için kendisine kayıtsız ve şartsız muhtaç olduğum bir insandı. Bu his ilk anlarda bana da garip geliyordu. Bu yaşıma kadar mevcudiyetinden bile haberim olmayan bir insanın vücudu benim için birdenbire nasıl bir ihtiyaç olabilirdi? Fakat bu hep böyle değil midir? Birçok şeye ihtiyacımızı ancak onları görüp tanıdıktan sonra keşfetmez miyiz ?
"Bir kitabı okurken geçen iki saatin, ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım."