Bedenen dışarıda olmak pencereden veya kapıdan bakmaya hiç benzemiyordu. Kendimi tuhaf hissederek kaldırım boyunca beceriksizce caddenin aşağısına doğru yürüdüm.Beton oldukça sert ve saldırgandı,ya da ben çok hafif ve etkisizdim.
Benim gibi olmanın nasıl bir şey olduğunu asla bilemezsin. Islıklara, homurtulara,ulumalara, kimi az kimi çok müstehcen laf atmalara maruz kalmadan hiçbir yere gidemiyorum. Ayrıca tanıştığım her erkek anında benimle yatağa girmek istiyor. Yanlış bedenin içindeyim.
Giysilerim pahalı değildir ama dostça, temiz ve düzgündürler, bir insan olarak varlığım da rahatlatıcıdır. İnsanlar bana baktıklarında
kendilerini daha iyi hissederler.
"Ama yapılabilecek daha iyi bir şey
düşünemiyorum. Eve gidip tek başıma uyumayı
istemiyorum. Senden hoşlanıyorum ve bu gece
burada seninle kalmak istiyorum."