'' Kalemimi mürekkep hokkasına iki batırışım arasında bile zaman geçiyor. Ve ben ölüme koşuyorum. Daima ölmekteyiz. Ben yazarken, siz okurken ve diğerleri dinlerken ya da kulaklarını tıkarken. ''
Anıların içinizden geçip gittiği bazı anlar vardır. Siz ürkersiniz, saklanırsınız, kaçarsınız ya da geçmiş, yumruğunuzu istemsizce harekete geçirir. Peki, ya o sırada elinizde bir bıçak varsa? İşte, cinayetler böyle işlenir.
"Ama siz... İçinde bulunduğunuz durumda, yine de gülebiliyor musunuz madam?"
Anne omzunun üzerinden ona baktı. "Nadiren de olsa evet. Yani, sanırım. Açıkçası bunu pek düşünmemiştim."
"Hayatınızın böylesine kasvetli bir hal almasına üzüldüm."