Kuru Kız
Ayfer TunçKuru Kız Gönderileri
Kuru Kız kitaplarını, Kuru Kız sözleri ve alıntılarını, Kuru Kız yazarlarını, Kuru Kız yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ten çok garip bir şey.
Zenginlik de öyle.
Sayfa 166Kitabı okudu
Kendisi de böyle bir hayat istememişti.
Ama hayat böyle bir şeydi, başına gelen, kuramadığın, yapamadığın.
Kimseye nasıl bir hayat istersin diye sorulmuyordu.
Sayfa 123Kitabı okudu
İnternette bir zamanlar aylara Öztürkçe adlar konulduğunu okumuştu. Ocak, gücük, yelin, açaray, gülay, bozaran.. böyle gidiyordu adlar.
Ama tutmamıştı bu adlar. Kimse temmuza biçim, ağustosa derim, eylüle verim demek istememişti. Ama ekim tutmuştu, ocakla aralık da öyle.
Aylara Öztürkçe adlar aranırken çiftçilerin zamanı düşünülmüş olmalıydı, gelecek hiç gelmeyecekmiş gibi, robotlar çağı hiç yaşanmayacakmış gibi, topraklar ve sular zehirlenmeyecekmiş, zaten gaddar insanoğlu daha da gaddarlaşmayacakmış, dünyayı şehirler-metrolar-gökdelenler sarmayacakmış gibi zamanın toprağa bağlı olduğu, zamanı ancak doğanın belirleyebileceği sanılmış olmalıydı. Ama öyle olmamıştı.
Zamanı doğa değil hızlı koşan hayat belirliyordu.
Hayat bazen zamanı bile geçiyordu, öyle hızlı bir koşmak içindeydi dünya.
Dünyanın böylesine hızlı nereye koştuğunu kimse bilmiyordu..
Sayfa 179Kitabı okudu
Bir başka tudulist maddesi de fazla eşyadan kurtul- maktı.
Hayat bu kadar çok nesne gerektirmiyordu aslında. Ama insanlar bir şey almadan duramıyorlardı. Yeni ürünler yağıyordu gökten, yeni icatlar, yeni modalar, yeni ihtiyaçlar..
Tüketim karşıtı bir blogda insan alışveriş yapan hayvandır diye bir cümle okumuştu. Öfkeli aynı zamanda esprili bir blogdu, insan sürekli bir şeyler satın alarak ekonomi denen lanet çarkın doğmasına neden olmuş hayvan oğlu hayvandır diyordu.
Doğada ekonomi diye bir şey yok.
Sayfa 162Kitabı okudu
Yeni zamanın sıradan insanlara en büyük armağanı fotoğraf çekmekti. Mobil telefondan önce dünya üzerinde kişi başına kaç fotoğraf düştüğünü merak etti. Evren inanılmaz miktarda fotoğraf karesiyle doluydu şu anda, her milisaniyede milyonlarca kare ekleniyordu, fotoğraf kareleri koşar adım sonsuzluğa gidiyordu, en azından in- sanoğlunun adlandırdığı büyük sayılardan daha büyük sayılara.
Sayfa 131Kitabı okudu
Ama hayat böyle bir şeydi, başına gelen, kuramadığın, yapamadığın.
Ahhh insan oğlu ahhh…
Komşular işlerine yarayan aşağılanmayı hiç unutmuyorlar ama işlerine gelmeyeni hiç yaşanmamış gibi unutabiliyorlardı.
Hepimiz bu zamanları gördük.
Korkunç bir zaman yaşanıyordu. İnsanlar ölüyordu, hastanelik oluyorlar, makineye bağlanıyorlar, işsiz kalıyorlar, parasızlık ve açlık çekiyorlar, öfkeleniyorlar, depresyona giriyorlardı. İnsanlık büyük bir kayıp yaşıyordu, can mal ve ruh kaybı.
Corona...
Dünyada bütün sınırlar kapandı.
Dünyada bütün okullar ve işyerleri kapandı.
Dünyada bütün restoranlar, kafeler, barlar, sinemalar, tiyatrolar, konser salonları, kulüpler, eğlence yerleri, her yer, her şey kapandı.
BÜTÜN DÜNYADA.
21. YÜZYILDA.
Düşünüyor düşünüyor aklı almıyor bunu, dünyadaki herkes gibi.
Bütün ağızlar burunlar kapandı.
O da kaldığı pansiyonda kapandı.