Ne çok insan, ne kıymetli insanlar özgürlük, eşitlik, kardeşlik uğruna ölüme gitmişti. Demek ki insan en değerli şeyini, hayatını, insanca yaşamak, insanca bir yaşam yaratmak için feda edebiliyordu. Yüzyıllar boyunca aynı şey olmuştu. Hayatta kalma içgüdüsüne, o hayvanı itkiye karşı koyarak olmuştu hem de... İnançtan, özgürlük tutkusundan, onurdan arınmış insan hayatının bir önemi var mıydı?

Sayfa 204

Kuş Diline Öykünen Ayşegül Devecioğlu

Lilith

@ayzenua·

3y

Sonra o karanlık, daracık, pis kokulu kuytuda, bu kez isyanla öfkeyle sordu kendisine: Toplumsal belleğin uyanmasını sağlayacak, uyuyan canavarın önüne atılacak kemik bu mu? Onlardan geriye sadece bu mu kalacaktı! Hain pusularda, kan uykularda, vurulduk ey halkım unutma bizi!

Sayfa 203

Kuş Diline Öykünen Ayşegül Devecioğlu

Reklam

Lilith

@ayzenua·

3y

İbrahim, Hüseyin... Necmi... Bir zamanlar okullarda, mitinglerde, mahallelerde gördüğü yüzlerce genç, çoğu ya ölmüş ya hapisteydi şimdi. Kendilerinden geleceğe ne kalacaktı? Onları kim hatırlayacaktı? Geriye ne kalmıştı! Ne kalacaktı! Naif, masalsı anlatılar mı!? Etleriyle, kanlarıyla yaşadıkları gerçek masala mı dönüşecekti?

Sayfa 202

Kuş Diline Öykünen Ayşegül Devecioğlu