Bir varmış, bir yokmuş. Çok eski zamanlarda mutlu bir ülkenin bir kralı varmış. Bu ülkede yaşayanlar dert ve tasa nedir bilmezlermiş. Tüm evlerden neşe dolu kahkahalar taşarmış. Sokaklarında cıvıl cıvıl çocuk sesleri duyulur, bahçelerinde bin bir renkli çiçekler açarmış. Ağaçlarında güzel kuşlar öter, renkli kelebekler daldan dala konarmış.
Yediden yetmişe dek kadın erkek, çoluk çocuğun mutlu yaşadığı bu ülkenin kralı ve kraliçesi, nedense çok üzüntülü ve tasalıymış. Sarayın bahçesinde açan çiçekler, dallarda cıvıldaşan kuşlar, uçan kelebekler kral ve kraliçenin yüzünü güldüremezmiş. Kral ve kraliçenin böyle tasalı olmalarının nedeni, Tanrı'nın onlara evlat vermemesiymiş.
