Kuşatma ve Fırtına (Shadow and Bone Serisi 2)

'Gölge ve Kemik' kitabıyla başlayan serinin ikinci kitabı olan 'Kuşatma ve Fırtına', fantastik sevenlerin ilgisini çekecektir. Serileri kitaplarının 2.lerinin ortak özelliği olan durağanlık bu kitapta da var. Yine de sıkıcı boyutta değil. Yazarın sıradışı karakterler ve ilginç olaylarla kurguladığı kitabı, insanı hemen 3. kitabı okumaya davet ediyor.

"Her zaman böyle olmayacak. Özgür kaldığın günlerin sayısı arttıkça hayatın kolaylaşacak"

Kuşatma ve Fırtına, Grisha Serisinin ikinci kitabıydı. İlk kitabını çok severek okumuştum. Konusu olsun karakterleri olsun beni büyülemişti. Çok akıcı ve sade bir dili olan fantastik türü bir kitaptı.

Konusuna çok girmek istemiyorum. Ne de olsa serinin ikinci kitabı ancak kısaca bahsedecek olursam Alina, arkadaşı Malyen’le birlikte, Karanlıklar Diyarı’nda yaşanan faciadan kaçıp bambaşka topraklara giderler. Hem yaşanan faciadan, hem de Karanlıklar Efendisindeb kaçmaya çalışırlar. Ancak kaderinden ve geçmişinden kaçmak sandıkları kadar kolay değildir. Karanlıklar Efendisi yenilediği gücü ve ölümcül planlarıyla yeniden karşılarına çıkar.

İlk sayfalarda kitap biraz durağandı. Pek bir olay yoktu. Ama ilerleyen kısımlarda (her ne kadar sevmesemde) Karanlıklar Efendisinin ortaya çıkması ile kitap daha heyecanlı bir hal alıyor. Ve sonu... Kitabın sonu gerçekten çok iyiydi. İlk kitabın kurgusunu çok beğenmiştim. Olay örgüsü, karakterler... İkinci kitapta da bunları çok güzel işlemiş yazar. Ancak beni sinir eden şey Baş karakterimiz olan kızın davranışları. Ya sen Güneşin Elçisisin. Karanlık Diyarda bir facia yaşanıyor, insanlar ölüyor bu kızımız ise hâlâ kime aşık olduğuna karar veremiyor. Kitabın başından sonuna kadar bu aşk üçgeninden kurtulabilmiş değildi Alina. Çoğu davranışı ile beni sinir etti Alina. Yine her ne kadar çok bahsi geçmesede (açıkçası ilk kitaba göre daha çok bahsedildi.) en sevdiğim karakter bu kitapta da Malyen'di.

Baştada söylediğim gibi ilk kısımları durağan olsa bile kitap ilerledikçe çok heyecanlı bir hal alıyor. Kitabın en çok sonunu beğendim. Sade bir dili ve büyüleyici bir dünyası vardı kitabın. Ben genel olarak kitabı beğendim. Bu seriyi okumadıysanız ve fantastik kitapları seviyorsanız bir şans verebilirsiniz.

İlk başta ikinci kitap vasfı taşımadığı için sevindiğim ama sonradan Alina ve Malyen arasında büyüyen güvensizlik ile delirdiğim bir kitap oldu.

Ama kitap gerçekten sürükleyiciydi ve ortalık yine fena karıştı.

Yeni karakterlere bayıldım. Tolya, Tamar ve Sturmhond. Hepsi çok iyiydi.

Nikolai de unutmamak lazım. :)

Alina’nın güçlü olmasını istemiştim. Ama bu kadarını da beklemiyordum. Bu nasıl bir açlıktır ya?

Sonunda yine şok oldum.

3. Kitabı okumak için sabırsızlanıyorum.

8/10

Asıl fedakârlık söz ile değil öz ile yapılandır. Dilde herkes fedakâr olabilir. Önemli olan dilden çıkanın ruha işlemesidir..

***
Fırtına ve kuşatma birinci kitaba göre daha akıcı ilerledi.
Yeni karakterlerin girmesi hem merak uyandırdı hem de onlara karşı duyulan şüphe ve bilinmezlik bakışı sonuna kadar devam ettirildi..

Bir savaştasınız ve askerleriniz daha önceden düşmanınıza hizmet etmiş. Bir avuç güvendiğiniz insan bile yok. Her plan tedirginlikle konuşuluyor, her bakış şüphe çekiyor.. Nereye kadar devam edebilirsiniz.. ?

Bu kitapta hem kişiliğini beğendiğim hem de şüpheli düşünceler içinde incelediğim yeni bir karakter vardı, Nikolai.. Her ortama uyum sağlayan, her role uygun replikleri olan ve her ortamda farklılığı ile şüphe uyandıran bir insana nasıl güvenebilirsiniz ? Kitabın sonunda bile, beni hâlâ bir çekilişi içinde bıraktı. Ne güven, ne kuşku..
Bu karakter ile kurgu arasında eksik bir parça var ama ne ? Bir insanın amacını bilmeden onu belli bir karakter sınıfına getiremiyorsunuz.. Üçüncü kitapta umarım sır perdesi açılır.

***
Kötülük ile beslenirsen , kötülükte senden beslenir. Bu kısır döngü ruhun yok olana kadar devam eder.
***

Fırtına ve kuşatma, birinci kitaba göre daha kilit noktada bitti. Birinci kitabın beni fazla sarmaması üzerine devam etmem için gelen güzel bir yoruma dayanarak devam ettirdim. İnsanların böyle birbirini teşfik etmesi ne güzel.. :)

Pekala, ben Malyen'i seviyorum. Bunu bir açıklığa kavuşturalım. İki kitaptır okuduğum yorumlardan dolayı çocuktan nefret edeceğim anı bekleyip durdum. Artık pes ediyorum. Alina ve Malyen arasında bariz bir iletişim sorunu var. Kabul. Ama bu kadar. Alina'ya sadık mı? Sadık. Herkesten çok. Kendini geliştirmek için çabalıyor mu? Evet. Hem manevi hem de fiziksel hasar alacak kadar. Yazarın ana karakterleri sudan çıkmış balık gibi ortada bırakıp yan karakterleri ince ince işlemesi onun suçu değil. Bunu bünyemden attığıma göre geçebilirim.

Nikolai Bey ile tanıştığıma çok memnun oldum. Kitap pek olay olmasa da kendini okutuyor. Son kısma kadar ciddi anlamda bir şey yaşanmadı derken bir heyecanla bitti. Hemen son kitaba başlayacağım.

Herkese merhaba! Grisha serinin ikinci kitap yorumu ile geldim. Duygularım biraz değişik aslında. Ne yazabilirim diye düşünüyorum ve ne kadar kısa spoilersiz özetlersem o kadar iyi olur. Bu arada bana eşlik eden canım arkadaşım Vadideki Okurlar harika bir okuma arkadaşı olduğun için minnettarım.
Öncelikle ilk kitabın sonunda yaşanan facianın hemen ardından kesintisiz devam ediyoruz. Alina kimliğini kabullendi. Darkling'in gerçek yüzü ile karşılaştı. Malyeni kurtardı. En yakın arkadaşını ve halkını geri de bıraktı. Peki ne için?
İşte kitap bu sorumun üzerinde giriş- gelişme- sonuç olarak ilerliyor.
Alina ve Malyen Karanlık Diyarında yaşanılan olaydan sonra kendilerini başka topraklarda, Karanlıklar Efendisinden kaçarken bulurlar. Lakin bir gece Karanlıklar Efendisi yenilediği gücü ve ölümcül planlarıyla yeniden karşılarına çıkar. Alina Karanlıklar Efendisinden kaçamayacağını anladığı an kendide yenilediği gücüyle beraber savaşmaya karar verir.
Yeni giren karakterler kitaba öyle güzel hava kattı ki size anlatamam. Özellikle bir karakter var ki... NİKOLAİ! Yazar bu karakteri yazarken öyle kendine özgü, her ortama uyum sağlayan, her rolü canlandıran ve her ortamda farklılığı ile ün salan bir adam. Harika değil mi? Bu seri boyunca Alina dışında gerçekten her karakteri sevdim gibi. Alina'yı sevmememin nedeni fazla ergen vari olması. Çünkü Darkling, Nikolai, Genya, Malyen, Zoya güçlü karakterler. Sırıtıyor cidden bilmiyorum ya :)
Lakin kitapta hala oturtamadığım şeylerde var. Umarım üçüncü kitapta cevaplarımı alırım çünkü üçüncü kitap favorim olacak diye düşünüyorum. Fırtına ve kuşatma kilit noktada bitti! hem de ne kilit nokta. O yüzden tuti üçüncü kitabı okumaya kaçar :)

Nasıl başlayacağımı asla bilemiyorum.
İlk kitaba göre çok daha sıkıcıydı diyebilirim. Bir kaç noktada şok etti ama onun dışında ki sayfaları hep atlamak istedim. Alina ile Malyen arasında geçen ihanetlerde çok sinirlendim.
Her seride olduğu gibi bu seride de orta kitap sorunsalını yaşıyoruz.
Biran önce 2. Kitabı bitirip son kitaba başlayın derim yoksa bu seriyi ortada bırakabilirsiniz.

Gölge ve kemik serisinin 2. Kitabı ile seriye tam gaz devam ediyorum Bu kitapta bomba gibi başladı ama ortalarda bi yerde biraz sıkıldım bu savaş eğitim bölümleri çok uzadı mı kabak tadı veriyor bende araya 1-2 ekşın girse iyi olurdu . Neyse ki sonradan istediğim aksiyona ve büyük hesaplaşmaya kavuştum
.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Ravka'da artık işler tamamen karışmıştır. Karanlıklar efendisi, kendisinden kaçan Malyen ile Alina nın peşindedir. Malyen'i öldürmek, Alina'yı ise kullanmak niyetindedir. Tam emellerine yaklaşacağı sırada sürpriz bir isim , iki tarafında planlarını altüst eder. Alina artık geçmişinden ve ne olduğundan kaçamayacağını anlayarak Karanlıklar efendisi ile savaşmaya karar verir. Bunun için de kendi tarafında olan grishalarla ve yeni edindiği gücü ile birlikte yenilmez karanlıklar efendisini alt etmeye çalışır. Peki başarılı olabilmiş mi? Okuyup öğreniyoruz
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
.
Yalnız esas erkek karakter açısından kitap beynimi felce uğrattı Bu Malyen'i hiç mi hiç sevemedim. Bir an önce gitsin istiyorum. Karanlıklar efendisi pislik yapmaktan vazgeçip iyi taraf olsun istiyorum birde sürpriz ismimiz var ki oda olsa kafiydi ama yazar ne yaptı ? Hiç bişey kimi sevicem ben yaa Gerçi Alina , o kafayla hiçbirini haketmiyor ama neyse

Herkese merhaba. Gölge ve Kemik serisinin ikinci kitabıyla geldim. Kuşatma ve fırtına. Of of neler oldu neler. Her okuduğumda her sayfasına hayran kaldım diyebilirim. Bazı karakterlerede sinir oluyorum tabi. Bu dünyayı ve yazarın yarattığı kurguyu aşırı sevdim. Beni gerçek hayattan koparan bir seri. Kesinlikle öyle. İkinci kitabıda bir solukta okudum diyebilirim. İkinci kitapta, olaylar nerede kaldıysa aynen devam ediyor. İlk önce Alina karakterimize değinmek istiyorum. Bu karakterimiz bu kitapta aşırı aşırı aşırı derece de yaptığı yanlış eylemlerden sonra kendi kendine düşüncelere kapıldığı vakit doğru şeyleri düşünebilme yeteneğine sahip. Hani bir şeyi yapıyor sonra "neden" diye söylenip doğru şeyleri düşünüyor. Ama doğru şeyleri düşünüp yine halen yanlış şeyler yapmaya devam ediyor ve tüm kitap boyunca delirdim diyebilirim. Alina karakterini seviyorum ama bazı yerlerde çıldırtıyor kız beni. Kitabın gidişatına gelirsem, bence hep bi' döngü içerisinde dönüp durduk. Hep birinden kaçma zorunluluğu ve bi' yerde kalmanın hikayesi. Ve kitabın kalmış 40 sayfası BAM! olayı patlatıyor. Sıkıldığım yerler ve heyecanımın dorukta olduğu yerler elbette oldu. Bazı sayfalarda NEDEN? dedim. Bazı şeyleri aşırı merakımdan kaynaklanıyor sanırım. İkinci kitap farklıydı aslında. Sıradan,heyecanlı,sıradan, sakin, heyecanlı bir şekilde bitti. Ama o son sayfalar efsaneydi diyebilirim. Genel olarak durgun ve heyecanlı geçiyor kitap. Son kitabı okuyorum şuan ve çok meraklar icinde okuyorum. Seriyi bitirdiğimde kesinlikle üzülücem ama bir yandan da böyle harika bir kitao okuduğum için çok mutlu olucam. Hala Gölge ve Kemik serisine başlamadıysanız tavsiye ediyorum. Mutalaka okuyun.

Bunun çok uzun bir yorum olmayacağını umuyorum zira bu seriye ayıracak enerjim kalmadı. Sövme, gömme, yerden yere vurma kısmını üçüncü kitaba ayırdım. Orada tüm acımı kusup konuyu kapatacağım.

Bu ikinci kitabın yorumu, hâliyle biraz spoiler olacak. Ona göre okumak istemeyenleri şöyle kenara alalım.

Birinci kitap güzel bir başlangıçtı. Yazımı basit, kurgusu zayıf da olsa oluşturulan dünya gayet hoştu. Tamamen orijinal olmamakla birlikte yazarın elinden geleni yaptığını hissettim. İkinci kitap ise bence serinin en kötü kitabı. O kadar zorlandım ki okurken anlatamam. Bitirmek için uğraştım da uğraştım. Bunun bir sebebi yazarın ilk kitapta berbat karakterini gözümüze soktuğu MAL'ı bu kitapta ergenliğe sokması da olabilir. Dilinin rezilliği ve akıcılıktan yoksun oluşu da. Aynı şeylerin birkaç kez tekrarlanması da. Darkling'den kaç. Bir sürü kişinin ölümüne sebep ol. Yakalan. Bir sürü kişinin ölümüne sebep ol. Darkling'i suçla. Kaç. Yakalan. Falan filan. Yemin ediyorum, baydı. Afakanlar bastı.

Bir geçiş kitabıydı ama olabilecek en kötü geçişlerden biriydi. Sonucu da bilin bakalım nasıl oldu? Tabii kaçışla. O yüzden üzerinde durmayacağım bu kitabın. Serinin benim için okuması en zor olan kitabıydı. Bu puan sırf Darkling hatırına. İkide de fikrim değişmedi. İyilik bu aptalların yoluysa seninle karanlıkta yürürüm bebeğim. Yazar şu an olduğu yeri sana borçlu, bu bariz.

Maalesef bu kitabı serinin ilk kitabı kadar sevemedim. Hatta doğruyu söylemek gerekirse 1. kitap hala aklımdayken bu kitaptan hatırladığım pek bir şey yok. Çünkü kitap o kadar boştu ki. İlk kitaptan sonra normalde seriler daha heyecanlı olur fakat bu seride tam aksi. İlk kitap daha heyecanlı ve merak uyandırıcıydı. Bu ise sadece son sayfalarında merak veren bir kitaptı.

İlk kitabın sonunda Alina,Karanlıklar Efendisi'nin gerçek amacını öğrenip ve Karanlıklar Diyarı ve çevresinde katliama neden olduktan sonra kaçmıştı. Bu kitapta kaçtıktan sonra başlarına neler geldiğini öğreniyoruz. İlk olarak bazı sırların ortaya çıktığını ve yeni karakterlerin geldiğini söyleyebilirim. Hatta bir karakter var ki Karanlık Efendisinden daha çok sevdim diyebilirim;Nikolai.Nikolai'ı ne kadar çoook sevdiysem kardeşi Vasily'den bir o kadar nefret ettim. Alina ve Malyen için başlarda her şey ne kadar güzel olsa da kaçtıkları yerden Karanlıklar Efendisi tarafından bulunmaları sonucunda her şey sarpa sardı ve aralarına buz gibi soğukluk girdi. Zaten ben ilk kitaptan beri ikisini bir yakıştıramadım gitti! Bence Malyen onun hep en yakın arkadaşı olarak kalmalıydı. Çünkü hiçbir zaman Alina'nın asıl olduğu kişiyi benimseyemedi. Kitabın başındaki ve sonundaki yaşanan aksiyon dışında geri kalanı tamamen strateji ve savaş planları içeriyordu. Ve bu yüzden biraz sıkıldım. Ne zaman hem Karanlıkların hemde gönlümün efendisi () ortaya çıksa o zaman kitap canlandı. Her ne kadar Genya ve Baghra'ya olanlar yüzünden zalim olduğunu düşünsem de onsuz kitap bu kadar çekici olmazdı sanırım. İkinci kitapta Alina'nın gücünü kabullendiğini hatta daha fazlasını istediğini gördük. Bu da bir kez daha Malyen'le yollarını ayırması gerektiğinin bir işaretiydi. Pısırık bir kız olmaktan çıkıp bir komutana dönüştü hatta muridleri bile oldu.Zaten ondan sonrası hep savaş planları,silahlar,yeni aletler ve stratejiler üzerinde yoğunlaştı. Yine özgün ve büyülü yaratıklardan söz edildi. Hatta bunlardan birini bizzat Karanlıklar Efendisi yaratabiliyordu. Bir kez daha yazarın hayal gücüne hayran kaldım.