Garip bir kitaptı.
Evet, kelimenin tam anlamıyla bu; garip.
Kitapta çok güzel sözler ve bakış açıları olmasına rağmen oldukça bayağı yorumların çokluğu nasıl bir araya geldi şaşırdım açıkçası.
Eliade, bu kitapta Kutsal ve kutsal dışı din ve dinlerin doğasından çok dini insan ile dinsiz insanı ele almış. Bunu yaparken nesnellikten uzak tamamen öznel yorumlar ve çıkarımlarda bulunarak biraz savrulmuş konudan. Öyle ki Marks'ın Proletarya egemenliği görüşünü bile Hristiyanlık ve Museviliğin kutsal İsa fenomenine bağlamış. Çok trajikti bu kısmı. Mistik bir öznellik içinde insanı kutsayan, insan açısından ben merkezci bir yaklaşımla doğa ve hayat çıkarımları yapan yazar Eliade, insanın kutsallığının yok oluşunu laikleşmesi ve din dışına çıkması ile açıklamakta... Sormazlar mı, madem bu kadar dinisiniz bu doğanın, hayvanların ve insanların (toplumların) hali nedir, biri aç biri tok niye kopmuyor bu kıyamet diye? Neyse öznel yorumlara öznellikle yaklaşmayayım. Yoksa sorular kitap sayfa sayısını geçer.
Kitaba iyi yaklaşarak en fazla altı puan verebildim. Tavsiye edebileceğim bir kitap değil. İsmine ve açıklamasına aldanıp okudum. İçeriği hiç de öyle değil.
