Ben şu ana kadar üç Edgar Allan Poe kitabı okudum : Morgue Sokağı Cinayetleri,Kuyu ve Sarkaç,Kara Kedi. Aralarında en beğendiğim içerisindeki diğer öykülerle birlikte Kuyu ve Sarkaç oldu. İncelememi ve yorumları bu öyküden çok genel olarak tüm öyküleri üzerine yapacağım.
Poe'nun öykülerinde bir Amerika'dayız,bir Fransa'da. Bir Norveç'teyiz,bir İtalya'da... Çeşitli yerler, bununla birlikte çeşit çeşit insanlar. Üstelik yazar o kadar iyi betimleme yapmış ki,kendinizi öykünün içinde hissetmeniz kaçınılmaz. Sadece somut betimlemeler değil,psikolojik betimlemelerde de çok iyi kendisi. Karakterin ruh hâlini derinliklerine kadar benimseyebilirsiniz. (Özellikle bu eserde. Karakterin içinde bulunduğu o çaresiz,çıkmaz yolu iliklerinize kadar hissediyorsunuz.)
Bütün bunlarla birlikte Poe'nun öyküleri oldukça orijinal. Okurken klişe diye düşündüğüm şeyler neredeyse hiç olmadı. Öyküler tahmin edilemez,farklı sonlarla bitti.
Amerikan edebiyatıyla çok aram olmamasına rağmen severek,heyecanla bitirdim öykülerini. Bunun sebebi yazarımızın olağanüstü hayal gücü ve öykülerinin kalitesi sayesinde. Kesinlikle tavsiye edebileceğim,şans vermeniz gerektiğini düşündüğüm bir yazar.