Kuyucaklı Yusuf

Sabahattin Ali
O gelmez artık!’ dedi. ‘Nereden biliyorsun?’ dedim. ‘Gidişinden belliydi!’ dedi.
ben de etten ve sinirden yapılmış bir mahlukum. Bana da biraz acıyın canım!..”
Reklam
Kendini bu şehrin korkunç akıntısından, ancak, etrafında ördüğü bu soğuk duvarla kurtaracağını sanıyordu.
“Hiç geçmeyen, hiç unutulmayan şeyler de var, beyefendi! Ölünceye kadar insanın sırtından atamayacağı şeyler de var...”
Reklam
Niçin durup dururken yalan söylemek ihtiyacını duyuyorlardı?
Kendini halinden şikayet etmeye alıştırma! Ömrünün sonuna kadar dövünsen bu hayatın cefası tükenmez.
Aynı evde, yan yana ve birbirine tamamen yabancı olarak yaşamak, feci bir şeydi.
bir zamanlar ben de başka türlü düşünüyordum, her şeyi aklımla halletmeye kalkıyordum. Fakat artık dünyada bir tek şeye inanıyorum: O da tecrübe.
Reklam
Bir müddet daha düşününce dünyada da hiçbir yere bağlı olmadığını hissetti
Tükenmek bilmez bir sabırla bir meçhulü beklemek...
Sayfa 187 - Maviçatı yayınlarıKitabı okudu
Gariki bahri isyanım Dahilek yâ Resulullah. (İsyan denizinde boğuluyorum, ey Hazreti Muhammed(sav) sana sığınıyorum.)
“Her şey geçer, her şey unutulur. Kendini bir felaketin içinde kaybetmenin manası yoktur.”