Evlendikten sonra okuduğum ilk kitap.
Sürükleyici bir eser ve üzücü bir son.
Kitabın sonunda içimde bir burukluk oluştu ve kendimi çok kötü hissettim. Kendinizi kitaba çok kaptırırsanız eğer son kısımlara geldiğiniz vakit canınız yanabilir. Kitapta beğendiğim bazı cümleler:
“Geçen günleri bir daha geri getirmek mümkün değildi ve sadece hatıralar,iki insanı birbirine bağlayacak kadar kuvvetli değildi…”
Soluk ve ensiz dudaklarının kenarında, gene çok ”yaşamış” olanlarda görülen tecrübe çizgileri vardı.
(Sayfa 35)
Senin gözünü sevda bürümüş, Bey…
(Sayfa 69)
Hayattan fazla şeyler bekleme. Dünyada her felaketin içinden en az zararla sıyrılmanın yolu hayata uymak, muhite uymak, hiç sivrilmemektir.
(Sayfa 151)
