En Eski La Fontaine Masalları Sözleri ve Alıntıları
En Eski La Fontaine Masalları sözleri ve alıntılarını, en eski La Fontaine Masalları kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Horozla İnci
Horoz çelebi bir gün,
Bir inci çıkarmış çöplükten.
Hemen kuyumcuya gitmiş:
- İyi bir şeye benziyor, demiş;
Gel al şunu da,
Bir mısır tanesi ver bana.
Cahilin birine babası,
Bir kitap bırakmış ölürken,
Eski bir el yazması.
Hemen gitmiş kitapçıya:
- Bak, demiş,Kapağı meşinden.
Gel al şunu da,
Bir liracık olsun ver bana.
İnsanların baş belası olan para, evine girince adamın sesi soluğu kesilmiş. Artık sıkıntıdan ne türkü söyleyebiliyor ne de iş yapabiliyormuş. Altınlara bir şey olacak korkusuyla evinde bekleyince çalışamıyor, çalışmaya gidince de aklı hep evdeki altınlarda kalıyormuş.
Geceleri sabaha kadar gözü tetikte,kulağı seste olduğu için uyuyamıyormuş. Bir kedi gürültü yapsa "Eyvah! Altınlar gitti!" diyerek yataktan firlıyormuş. Sonunda uykusuz geçen gecelerden,huzursuz geçen günlerden bıkıp soluğu zengin adamın konağında almış.
"Aman efendim,şu altınlarınızı alın; uykularımı,huzurumu,türkülerimi geri verin!"