Lacivert #1

Lacivert

T. Y. Mazer
...lanet kokusunu içime çekerken nasıl mantıklı kalabilirdim ki!
"Başka sorun var mı?" "Aslında var." Kollarını göğsünde birleştirip kafasını yana yatırarak dinliyorum mesajı verdi. "O kurabiyeleri Jenny yapmadı, değil mi?" Kafasının pozisyonunu bozmadan sorduğum saçma soruyu ve konunun alakasızlığını tarttıktan sonra cevap verme yerine hiç beklemediğim bir tepki gösterdi. Dudakları yavaşça yukarı kıvrıldı. İlk defa bana gülümsemişti. Ve bu sıcak bir gülümsemeydi. Kalbimin atışı hızlanırken mahzenden çıkamayacak olma konum aklımdan uçup gitmişti. Kendime kızma işini sonraya bırakacaktım, çünkü şu an bu gülümsemeye odaklanma dürtüsü daha ağır basıyordu.
Reklam
Deirdre... Sen ateş değilsin. Sen ateşten çok daha kuvvetli bir fırtınasın. Ve ben bu fırtınaya karşı gelemiyorum. Akışına bırakıp sığ bir limanda kurtulup gitmek istiyorum ama buna izin vermiyorsun.
Ciğerlerimi patlatma pahasına kokusunu soluksuz çektim içime. Acısını, kaybını, bana olmayan teslimiyetini soludum. yara ala ala, kollarında can bulmaya çalıştım. Benim olmayacağını bile bile sardım onu. Her geldiğinde sarılırdım ona. Her yarasını sarardım. Acısını alabilsem çekerdim içime tek nefesle. Yine o mutlu halini görmek isterdim...
Sayfa 381 - beren
Ona değen her hücrem,yuva hasretiyle yanıp tutuşan bir kalbin evine ulaştığındaki sıcaklığı karşılıyordu..
Acısını, kaybını, bana olmayan teslimiyetini soludum. Yara ala ala, kollarında can bulmaya çalıştım. Benim olmayacağını bile bile sardım onu. Her geldiğinde sarılırdım ona.
Reklam
"Seni unutmayacağım, seni unutmama izin verme !!” diye haykırdım."
"Sen..." dedi duraksayarak. "Çok masumsun ve düşüncelerimin yönünün sapmasina neden oluyorsun." Sesi giderek sertleşiyordu. "Bu kadar masum olma."
"Çünkü insan tüm gerçeği sadece kalbiyle görebilir."
“Bir insan hem acı, hem de ilaç olabilir miydi?”...
Reklam
"Ne tırmanmayı biliyordum bu dağlara, ne de aşmak için kestirme bir yol.Çaresizce bocalıyordum ama elbet geçecekti."
Gündüzle gecenin, aşkla esaretin, ölümle yaşamın arasında kalan tondu o...
"Belki de ben bu hikayeye uymuyorumdur ve başkasının rolünü çalmışımdır."
Başarıyordu da..Beni korkutmayı da ,büyülemeyi de...
Resim