Lafım Uzun Yolum Kısa

Kadir Turan
Doğrusunu söylemek gerekirse, ardımda bıraktığım kalp kırıklıklarıyla dolu bir geçmişim var ve ne zaman dönüp bir şeyleri düzeltmek için bir adım atmak istesem, kan revan içinde bıraktım ayaklarımı.
Kötülük ve iyilik dün de aynıydı, bugün de aynı; ikisi de her daim bir arada, düşman kardeşler olarak birbirleri karşısındaki konumlarını her zaman koruyacaklar, tıpkı yaşam ve ölüm gibi.
Reklam
Babalık başlı başına bir sorumluluk demekti ve öncesinde olduğu gibi özgür hissedemezdi kendini bir baba; her adımında, her nefesinde, her bakışında evlatlarının sorumluluğunu taşırdı üzerinde.
Yaşlanmış bedenlerinin içerisinde saklanan o kadar çok çocukla karşılaştım ki bu zamana kadar, sayısını dahi hatırlamıyorum.
Yolum evim oldu sandım, yürüdüm, korktum gurbete düşmekten. Meğer yolum gurbetmiş Papatya, korktukça yürümüşüm, yürüdükçe uzaklaşmışım evimden.
“Unutma Nebi, erkekler çiftleşmek, şairler ise sevişmek ister! Ve ben, senden şiir yazmanı istiyorum.”
Reklam