Çocuklar büyük görünmek için çırpınır durur.
Biraz büyüyüp genç görünmeye başladıklarında
yine de yaşlarını bir üst rakama taşırlar.
Ya otuz beş yaş ve sonrası!..
Aslında hayat bundan sonra başlıyor kişiler için.
Yaşlarını küçültmeler, genç görünmeye çalışmalar,
çeşitli trip atmalar... Hepsi, biz daha yaşlanmadık,
dimdik ayaktayız demek için...
Ya elli beş yaş ve sonrası!..
Aslında kişi kendini tanıyınca her şeyin çok güzel
olduğunu bilir ve kendini yaşar. Kendini yaşadığında
da hayatın çok güzel olduğunu fark eder.
