Her insan hayatı boyunca mutlaka birilerine veda eder: Hayata, çocuklarına, sevdiklerine, şehirlere, zamanlara ve mekânlara. Çok uzatılmak istenmeyen, insanın kendine zor tuttuğu bu zamanlar bir kavuşma ümidini yaşattığı için ümitli, içinde de bir ayrılık taşıttığı içinse ümitsizdir. Kısa bir süre birbirine kavuşup ayrılan bedenler, çözülen eller, hemen akıveren gözyaşı...