"...Bu kadar samimiyet ve ünsiyetten sonra yapayalnız kalmak, hayatının kara sahifelerini tekrar açmaya ve birçok çirkinlikler tasavvur ederek derin bir teessürün altında ezilmeye mahkum bir ben varım..." diyor.
Sizin çok saf ve ali kalbiniz benim neye muhtaç olduğumu takdir eder. Sayesinde nimetlere nail olanlar varken ben ümidimi kesemem. (Latife Hanım'ın babası Muammer Bey tarafından Salih Bozok'a yazılmıştır.)