Lazarus
Leonid AndreyevLazarus Sözleri ve Alıntıları
Lazarus sözleri ve alıntılarını, Lazarus kitap alıntılarını, Lazarus en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Daha Ay’ın parıltısını toplamadım,
güneşin ışıklarını içmedim ben, benim
mermerimin ruhu yok, benim güzel
bronzumun canı yok"
Sesle KitapKitabı okudu
woow
"Ay ışığını mı toplamaya gidiyorsun Aurelio? Neden peki yanına sepetlerini almadın?"
O da gülerek, kendi gözlerini göstermişti:
"İşte benim sepetlerim; ay ışığını ve
güneşin parlaklığını topladığım..."
Zavallı
İnsan daha yeni doğmuşken, birden başının üzerinde mezar mumları yanmış ve artık onlar da sönmüşlerdi. İnsanın ve mezar mumlarının yerini boşluk almıştı. Boşluk ve karanlıkla sarılı insan, sonsuzluğun korkunçluğunda umutsuzca titremeye başlamıştı.
Gözle görülen ve elle tutulan her şey boş, hafif ve saydamdı, tıpkı gecenin
karanlığında aydınlık gölgeler gibi oluyorlardı; ya da yaratılan her şeyi
kucaklayan yüce karanlık, ne güneş, ne ay, ne de yıldızlar tarafından dağıtılamamış ve o dünyayı, bir ana gibi, sonsuz bir kara örtüyle sarmıştı.
aykırı çiçeğim benim,
ağır ve sessiz, aynı zamanda korkunç derecede farklı ve istisnai, ancak hiç kimse tarafından kabul görmemiş birisi olarak ziyafet sofrasında dostları ve yakınlarıyla birlikte oturuyordu.
ölüme mahkum, mahluk
Zira zaman yok olmuştu. Her nesnenin başlangıcı kendi sonuyla yakınlaşmıştı. Daha yeni bina inşa edildiğinde ve inşaatçılar çekiçlerini vurduklarında, onun yıkıntıları ve yıkıntıların olduğu yerdeki boşlukta görülmeye başlamıştı.
Ve şimdi o, yeniden insanların arasında onlara dokunuyor, bakıyor ve gözbebeklerinin kara halkaları arasından, karanlık bir camın arasından bakar
gibi insanlara bakıyordu.
O baktığı zaman güneş parlamasını yitirmiyordu, çeşmeler şarıltısını durdurmuyordu ve altında bulunduğu semalar yine bulutsuz ve mavi kalmaya devam ediyordu. Fakat onun gizemli bakışına maruz kalan bir insan, artık şadırvanın sesini duymuyor, kendi semalarını tanıyamıyordu
sözüm ona şişmanlara;
yüce Sezar 'şişman insanlar kötü olmazlar' derdi. O halde, insanlar senden neden korkuyorlar, bir türlü anlayamıyorum?
lütfen, karıştırmayınız!
O ölüm üzerine çok kafa yormuştu. Sevmezdi ölümü, ama onu yaşamla karıştıranları da sevmezdi.