Leonardo “kitabi bilginden yoksun” bir adam olduğunu, bu yüzden de klasiklerin hepsini okuyamadığını itiraf ediyordu ama bir ressam olarak daha muhteşem bir şey yapmıştı: doğayı okumuştu.
Leonardo Lisa'nın tebessümünü mükemmelleştirmeye çalıştığı sıralarda gecelerini Santa Maria Nuova hastanesinin altındaki morgun derinliklerinde, kadavraların derilerini yüzüp kasları ve sinirleri açığa
çıkararak geçiriyordu. Bir gülümsemenin adım adım oluşmasına hayranlık duymaya başlamıştı; kendine yüzün her bir kısmının olası tüm hareketlerini inceleme ve her bir yüz kasını kontrol eden her bir sinirin kökenini saptama talimatı verdi. Bir tebessümü resmetmek için hangi sinirlerin kafatasından, hangilerinin omurgadan çıktığını saptamak gerekli olmayabilirdi ama Leonardo, öğrenmeliydi.