Eserin başından sonuna kadar kendi babam ile olan ilişkimi inceledim, düşündüm, sorguladım. Ve bu eserde kafkayı tebrik ettim çünkü babası ile olan sorununu düşünmüş, yüzleşmiş ve bunu ona aktarmış. Çocuklar doğdukları andan itibaren bulundukları alanda ki her şeyi görür, tartar ve farkeder. Gördüğü şeyler onun ileri ki yaşamı için zemin oluşturur. Ne yazık ki Kafka babası ile olan sorunlarını aşamamış ve çözüme kavuşturmaış, mektubu yazarken bile onu sinirlendirmemek veya yanlış anlamaya zemin oluşturmamak için başta açıklama yapmış, bir çocuk hayata getirip onunla ilgilenemeyecekseniz onun kalbinde ve yaşantısında acı bırakacaksınız lütfen dünyaya çocuk getirmeyin. Siz belirli bir süre sonra onun hayatından çıksanız bile o geçmişin acısını sindirmeye, hayatta kalmaya çalışacak.
