Serinin gözümü en çok korkutan kitabı Levana'ydı. Yazarın kalemi mükemmel, tamam ama sonuçta bu Levana abi, Levana yani diyordum kendime. O yüzden okumak istemiyordum ne yalan söyleyeyim?
Derken geçen gün elime aldım, baktım dün elimden bırakamıyorum. Yani bir insan size seride en nefret ettiğiniz karakteri bile akıcı bir şekilde yazıyorsa ona yazar denir zaten. Marissa Meyer ne yazsa okurum galiba dediğim tek yabancı yazar oldu bile gözümde. İnanılmaz bir hayal gücü var kadının. Diyecek söz bulamıyorum.
Bu kitapta Dünya ve Ay arasındaki sırlar, Levana'nın doğma büyüme hasta bir zihniyete sahip oluşu ve sebepleri, ondan daha hasta olan ablası üzerinde durmuş yazar. Bir nevi aydınlatma kitabı olmuş bizim için. Açıkçası ben Levana'ya ne acıdım ne de sempati duyabildim ama aklımdaki tezin kanıtlarını gördüğüm için mutluyum.
Ayrıca Evret mükemmel bir karakter olmuş. Her kitapta olduğu gibi bunda da kalbimizi kırmadan edememiş tabii yazarcığım. Hele onun Winter ile bir sahnesi vardı, masallar hakkında konuşuyorlar. İşte o sahne benim favorim der giderim dostlar.
