Kitap-çık hala devam ediyor ama dayanamadım..
Okuduğum 2. Fatma Aliye kitabı..O ilk kadın yazarımız..döneminde büyük bir cesaret, inat ve direniş sergileyerek kalemi elinden bırakmamış.
Kadının kalemi çok sağlam gerçekten.. Cümleleri çok çarpıcı..
Kitap, şekil olarak iki kadının mektuplaşmaları tarzında yazılmış.. birbirine zıt ortam ve şartlarda iki arkadaşı mektuplaşmalarla konuşturmuş..
Bir bölümünde İnsanların arasında ki farkları açıklarken çilekten örnek vererek anlatıyor ki ne anlatma... bu kitabı biraz daha felsefe ağırlıklı olmuş... güzel de olmuş. Dili çok sade ve akıcı..
Sağlığında Kendi edebiyatının artık okunmadığına üzülerek, bunun Halide Edip Adıvar’ın kitaplarının çıkmasına bağladığını söylüyormuş. Sen üzülme Fatma Aliye Hanım 150 yıl sonrasında hala okunuyorsun.. duruşuna, kalemine, aydınlık zihnine saygıyla...