Leyla İle Mecnun
Şeref YılmazQuotes
Sarı gül, Mecnun'un sararıp solan gönlünü,
kırmızı gül ise, Leylâ'nın gelinlik duvağını temsil eder oldu...
Bu güller her mevsim açıp durdu...
Onlar açtıkça, âşıkların gönülleri açtı, aşkları tazelendi...
Sayfa 141 - Gül YayınlarıKitabı okudu
Bırakıp gittin ey aşık-ı sadık
Şimdi sıra bana geldi artık
Sayfa 134 - Gül YayınlarıKitabı okudu
Vuslat ne zaman ey büyük âşık?...
Sayfa 100 - Gül YayınlarıKitabı okudu
Bir süre sonra küçük Kays'ın içini, Leyla'nın aşk ateşi sarmaya başladı. Arkadaşlık, ilgiyi doğurmuş; ilgi, sevgiyi beraberinde getirmiş; sevgi de, aşkı alevlendirmeye başlamıştı.
Sayfa 25 - Gül YayınlarıKitabı okudu
Sevginin olmadığı yerde aşkın hükmü yoktur. Çünkü âşık olmak için önce sevmek gerekir. Sevmeyen insanın âşık olması düşünülemez. Bu yönüyle, samimi bir aşkın temelinde, her zaman sağlam bir sevginin var olduğunu kabul etmek zorundayız.
Sayfa 7 - Gül YayınlarıKitabı okudu
Benim kaybedecek bir şeyim yok... Yüzünü, solmayan sevgiliye dönmüş bir kişi, insanların söylediklerine değer verir mi?...
Sayfa 123 - Gül YayınlarıKitabı okudu
Ey Leyla'yım diyen kişi!
Sen, bendeki her tecellide varsın, içimdesin... Bunu böyle bil ve yurduna dön...
Sayfa 123 - Gül YayınlarıKitabı okudu