Leyla ile Mecnun arasındaki aşk başlayınca hem aralarındaki aşk açığa çıkmasın hem de sohbet edebilelim diye Mecnun çeşitli yollara başvurur. Bazen ezberlemesi gerekenleri unuttuğunu söyler ve Leyla ile çalışır, bazen Leyla gülsün, yanlış yazdığını söyleyip kendisiyle konuşsun diye bilerek hatalı şeyler yazardı.
Kasten unuturdu dersin ol zâr
Leyla'ya derdi ey vefâ-dâr
Hıfz-ı sebak etti bağrımı hûn
Benden bilürem bilirsin efzûn
Ben bilmediğim bana okutgil
Dersim okuyam kulak tutgil
Çün levhalar üzre hat yazardı
Amden hattını galat yazardı
Yani ki hata tevehhüm ede
Ol gül açılıp tebessüm ede
Güftâra gelse ki bu galattır
Terk eyle hılâf-ı resm-i hattır
Ola sebeb-i tekellüm-i yâr
Fehm etmeye müdde'âyı ağyâr
Derdime vâkıf değil cânân beni handân bilir.
Hakkı vardır şâd olanlar herkesi şâdân bilir.
Söylesem te’sîri yok sussam gönül râzı değil...
Çektiğim âlâmı bir ben bir de Allâh’ım bilir...