O kendine divane der, ben ise “benim diyenlerden daha çok şairdir” derim. O’nun kaleminden sade ve sadece kelimeler dökülmez. Hatta o dizeler kaleminden değil; tevazu ile dolup taşan ruhundan dökülür. Dökülür de, tıpkı “Karadeniz” gibi kimi zaman deli deli coşar akar, hırçın dalgaları yüreğimize çarpar. Kimi zaman da usul usul, serin serin kalbe dolar. En nihayetinde kendi tabir-i dizesiyle “kaleminde ihtilal başlar”
Elinizdeki kitabın bende bıraktığı etki, “şiir insanı öldürebilir ya da hayata döndürebilir. Şiirin gücüne inanın”. Güzel ise cümleler, güzel ise duygular ve şiir, anlayın ki bu kitaptadır. Kanımca “şair Tayfun” ismiyle müsemma değildir. Şair, sanatçı Tayfun Karadeniz aşktır, çıkarsız sevendir, verendir. Yapıcıdır, huzurdur, gönlü ile bakar, yüreği ile konuşur. Ruhu ile yazar, şairlerde sanatçıdır ve gerçek sanatçılar tüm övgüleri hak eder. Gerisi laf-ı güzaftır.
Kitaptaki her dizede başka bir âleme açıldı gözüm-gönlüm. Ve yeniden aşka inandı özüm. Şair, sanatçı, dost, insan Tayfun Karadeniz, Sevgiyle, gururla ve şahsıma bahşettiğin onurla yolun açık, ömrüne bereket olsun.
