Sen gidince...
Çocuksuz kalmış bir park gibi kalakaldı yüreğim.
Elinden şekeri (ç)alınmış bir çocuk gibiydim.
Azıcık mutluluk, ikimize de yeterdi aslında...
Küçük bir çocuğun mutluluğuydu avuçlarımızdaki oysa. Şimdiyse ellerimiz bomboş…
Bana seni fısılda... Senden başka yok bildiğim!
Bendim ben, sen sandığın sen...
Sendin sen, ben sandığım ben...
Beni özlediğinde aynaya bak. Gözlerin beni görecek!
Limon Şekeri elinizdeyken kendinizi aynalar koridorunun ortasında hissedecek ve hiç kıpırdamadan tuhaf yansımalarınızı seyredeceksiniz...
(Tanıtım Bülteninden)
