"ben bütün gülleri kalbin şüphesine batırdım
Seni yaşamayı yazdılar kabuğuma
Bie kelime gibi doğdun
Göğü yüzen alfabenin hira'sına
Ben bütün gülleri hiçliğin düğümüne batırdım
Zaman uykunun avına düşürüldü
Bir alev gibi konuşan çamurda
Ben bütün gülleri derimin defterine batırdım"
(Arka Kapak)