önce kalbim yaratıldı ve indirildi ıstırap
sonra gövdemi ördüler kelimelerden
gece ellerini uzattığı zaman ordaydım
kulağıma okuduğunda elem ve nefesimi örttügünde şiir
beni kitabın ve sıkıntının gögsüne sürdüler
Aşk benim sana duyduğum kuşkudur
kendimi anlamak için çıktığım bu yolculukta
aklını oynatan pusulaların rehberliğinden
yağmurun ve gözyaşının kitabına sığındım
bana yangından söz ettiler, durmadım
karşılıklı yazışan meleklerin hüznünden
korkunun hükmüne saf tutan boşluğa
düşmemek için ve bulmak için yolumu
suyun ve ağacın kollarına bırakıldım
yol nedir ki yan yol ne olsun?
aşk benim sana duyduğum son gül masalıdır