“Belki de sen haklısındır. Kendimizden daha büyük şeyleri sorgulamamak gerekir, şu tepemizdeki yaratık gibi anın tadını çıkartarak yaşamalıyız. Ama bunu yapabilseydik, sanatımız olmazdı, şiirimiz olmazdı, müziğimiz olmazdı. Anıları, umutları, pişmanlıkları, üzüntüleri ya da özlemleri olmayan robotlar gibi yaşardık. Hiçbir şey yüreğimize dokunmaz, kendimizi daha az yalnız hissettirmezdi.”