Normalde kesit hikayeciliği çok okuduğum bir tür değil hatta doğrusunu söyleyeyim ilk kez SAİT FAİK’ten okudum.
Aldım kitabı,başladım okumaya.Oku, oku,oku babam oku...Dedim bu ne saçma kitap.Bir şeye başlıyorum ne anlatıldığı belli değil,hikayenin kayda değer bir konusu ya da sonu yok,şaşırtıcı aman efendim heyecanlı...hiç yok.
Sonra kitabın yarısında merak ettim acaba insanlar bu kitapta ne buluyor,bende bir yanlışlık var herhal diye düşündüm ve açtım 1000k’yı,baktım insancıklarımız güzel güzel yorumlar yapmışlar,SAİT FAİK’i anlatmışlar...
Bu güzel yorumlardan sonra devam ettim okumaya ve emin olun ki önceki hissetiklerimle sonraki hissetiklerim arasında dağlar kadar fark vardı.Ne kadar keyif aldım bir bilseniz...
Nasıl anlatayım,sanki ben anlatılan sokakta oturuyor,elimde çekirdek olanları izliyorum,öylesine bir ana tanık oluyorum.
Eğer en başından önyargılı bir fikre kapılmasaydım biliyorum ki tamamından keyif alabilirdim.Bu türdeki yeniliğime veriyorum ne yapayım :(
Bir sonraki SAİT FAİK kitabına kadar onun hayatını da araştırmaya karar verdim.
Neyse o zamana kadar,bol kitap okumalar...
