Sen bir de bize sor, Sokrates; Lysis diye bizi bitirdi., kulaklarımızı doldurdu taşırdı. Hele biraz da içerse bu adı o kadar söyler ki sabah uyandığımız zaman hala kulaklarımızda yankılarını duyar gibi oluruz. Sözünü etmekle kalsa iyi, bir de tutup şiirini, nesrini başımızdan aşağı boşalttı mı, felakettir. Hele korkunç sesiyle aşk türkülerini söylemeye başlayacak olursa bırak da kaç. Böyle iken, şimdi sen sorunca yüzü kızarıyor; olur iş değil.