Sabah kalkıp kapıları açıyorum
Bütün herkes geliyor
Serçeler kumrular İsa çiçekleri
Bulutları çağırıyorum geliyorlar
Gökyüzü çok fena mavi
Yürüyemiyorum ayaklarım yok
Sanki bir ruhum
Sanki bir bademağ'cıyım
Benim çağlalarımı yiyin
Bir kadeh rakıyla
Sen ölüyorsun kardeşim öldüğünü bil Bile bile ve teamüden Ecel öldürmez insanı kendisi öldürür
Vakti zamanı gelince....
Ben onun için yas tutuyorum hep
Vakti gelmeden öldürülenlere