Bu kitabın adını, beklemediğim bir zamanda, bir yolculuğu çıkarken buldum. Bir kış gecesiydi. Beni İstanbul' dan Ankara'ya götürecek otobüsteydim. Hareket saatini bekliyordum. O otobüse o anda, ellerinde, çok şık giyinmiş bir adam bindi, arkamdaki koltuğa oturdu. Muavin çocuk, herkesin yerini alıp almadığını öğrenmek için geldi sonra. Adam, kısa bir süre tepkisiz kaldıktan sonra, çocuğa, üzgün bir sesle, ''O arkadaş gelmeyebilir... Biz gidelim...'' dedi.
Büyünün başladığı andı o an. O adamın hikayesini o gün bugündür bulamadım. O adamın kimi, ne için beklediğini de öğrenemedim elbet, o otobüse hangi duygularla bindiğini de ... Ama bu sözler, bana bir yerlerde, birbirlerinin dönüşünü beklediğimiz hep hatırlattı.
Bu kitabı biraz da o insanlar için yazdım.
(Arka Kapak)
