Okuyacaklarıma Ekle
TAKİP ET
408 syf.
·
9 günde
·
Puan vermedi
Çok sürükleyici ve hiç eskimeyecek bir hikaye bu. Ömrü boyunca, değişen üç beş sıfata biçilmiş rollere bürünüyor insan ve çok azı kendine aslında ne istediğini soruyor. Emma da o istisnalardan biri ama Flaubert’in yarattığı bu karakter ne yazıktır ki istediği şeyi ve kendini hakiki manada tanıyamıyor. Onu boğan rolden başka bir role giriyor ve etrafını olmasını düşlediği gibi görüyor. Keşke Emma’nın kocası Charles daha derinlemesine anlatılsaymış.
Emma kâh mistik, kâh neşeli, kâh geveze, kâh sessiz, kah öfkeli, kâh uyuşuk, keyif hallerinin çeşitliliği ile onda bin bir arzu uyandırıyor, sevkıtabiiler ve hatıralar canlandırıyordu. Bütün romanların seven kadını, bütün dramların kahramanı, bütün şiir kitaplarının belirsiz sevgilisi o idi. Léon, Hamamda Odalık'ın kehribar rengini onun omuzlarında buluyor, eski şato sahibelerinin uzun korsajını onda görüyordu. Emma, Barcelona'nın Solgun Kadını'na da benziyordu; fakat her şeyden önce o, Melek'ti!