Madde Kara
Hüseyin KıranQuotes
“dillerini bildiğim insanlar
bana berrak bir hayat yaşatmadılar”
...
hayatın gürültülü bedenine
sap-lan-dım
Ey benim kendi olan kendim uçucu şey, kelimelerden geçerek sal beni uzaklara..
...
ne çok sevinirdim seni bulsaydım
yer çekimi bilirdim
gök çekimini öğrendim
bir de sen çekimim olurdu birbaşıma
“şüphesiz hepimiz biliriz
yaşamaktan büyük zulüm yok
yıkandığımız hep aynı ırmak”
...
üzgünüm pençelerimi sapladığım toprak
bir ellerimde kopmak kalmıştır
Hayat bana kendini dayattı
ceplerim cüret dolu
ben neden hurdalandım
neden gölgem kalkmadı yerden
park güvertesini gözetleyen heykel
ve sır dolu su
ve ısırgan çorbası
hatırlar beni muhakkak.
ama gidecek yer yok yön yok
kırçıl duygularımı buğulu şehre daldırdım
barut yok bulut yok kan var ruh yok
ben ki şehrin horluğunu kaldırmak derdindeydim
şehir...
ustaca kaldırdı beni kendinden.