“Bu şehir laubaliliğin,kötülüğün,ikiyüzlülüğün kaynaştığı bir şehir.
İyi insanları yok mu?
Dolu.
Ama nasıl çekilmişler,nasıl ürkmüşler,nasıl kapanmışlar bir yere?
Neredeler?”
- Annen var mı senin?
- Var tabii.
- Ne iş yapar?
- Çamaşıra gidiyor.
- Sen ne olacaksın büyüyünce?
- Ben mi? dedi.
Gözlerini gözüme kaldırdı. İkimiz de mavi mavi baktık.