Mahalleden Arkadaşlar
Selçuk AydemirSözler ve Alıntılar
“Ama anne çocuğum ben” diyebildim ağlamadan bir adım önce.
“Ben çocuğum diyebiliyorsa, o çocuk büyümüş demektir. Sen hiç ben deliyim diyen birini gördün mü? Deliler deli olduğunu bilseler deli olurlar mı?
Sayfa 154
İsmet çok sigara içiyorsun, bak daha 11 yaşındaydın sigaraya başladığında yazık lan ciğer kalmamış sende, böbreklerin kendini ciğer zannediyor, solunum yapmaya çalışıyor garibanlar.
İnsan en zor kendini kandırıyordu, ama sağlam inandırdı mı, geri dönüşü de yoktu.
Sayfa 127
İyiyim, ne oldu?"
"Kitap alacaz biz!"
"Özellikle aradığınız bir şey var mı?"
"Yoo ... Allah ne verdiyse artık."
"Tevrat, Zebur, İncil, Kuran. Hepsini Allah verdi. hangisini vereyim?
‘’ O Almanya’dan gelen afili çikolataydı, bense mahalle arasında, Kartal araba arkasında kilo ile satılan ucuz bisküviydim. O Galatasaray’ın resmi takım formasıydı, ben okulun naylon eşofman takımıydım. ‘’
Fazla iyimserlik dikkat çekiyordu, ne var ki ben o yaşa kadar bu detayı bilmiyordum...
Sayfa 38Kitabı okudu