Öyle güzel ki uçmak... Öyle güzel ki tüyden hafif, uçurmadan serseri , buhardan oynak, toz zerresinden kıvrak, kar tanesiden savruk olabilmek gökkubbede. Niyetim daha ,daha da yükseklere çıkmak. Niyetim gökyüzünde fersah fersah yükselip güneşin gölgesine değerek, bembeyaz bulutların üzerine çıkıp bağdaş kurmak ve birde oradan bakmak dünyaya. Çünkü bilmek istiyorum aşağıda olup biten herşey goruluyor mu , oyunlar kaydediliyor mu satir satır, kelime kelime? Bilmek istiyorum bir mahremiyeti varmi insanoğlu, insankizinin, insan olmanın?