En Yeni Mahzen Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Mahzen sözleri ve alıntılarını, en yeni Mahzen kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.“Uzun yıllar boyu hayatım hep çekilmez olmuştu, ama o zamanlar durum, henüz kopuş için olgunlaşmamıştı.”
“Hiç kimse yalnızlık ve soyutlanmayla yaşayamaz, bunların içinde mahvolur, toplum bunu ispat etmiştir. Mahvolmak istemiyorsam, benim için her şey anlamına gelen insandan da ayrılmak zorundaydım. Bu kırılmayı ansızın, sonuçlarını hiç düşünmeden, yapmak zorunda olduğumu bilerek gerçekleştirdim.”
“Aile, asla gerçek bir aile olmamıştı, ailenin tüm üyeleri hayatları boyunca aile kavramına tamamen yabancı kalmıştı. Bu sadece bir akraba topluluğuydu, ellerinde kalan tek evde oturuyorlardı, birbirlerini görmeye daha fazla tahammül edemeyen dokuz kişiydiler ve annem ile kocasından, yani vasimden, geçimlerini sağlamalarını bekliyorlardı. Vasimin tüm bu dokuz kişi için para kazandığım ve annemin her gün bu dokuz kişi için yemek pişirdiğini bir düşünün. Yaşam koşullarından iğreniyorlardı ama onu değiştirmek için bir şey yapmıyorlardı. Hepsi birbirinin sinirini bozuyordu, zamanla bu umutsuzluk hepsinin yaşam enerjisini kurutmuştu. Bu açıdan, içlerinden hiç değilse birinin kendisini özgür kılması onları memnun etmişti. Bu özgürlüğün nerede olduğu mühim değildi, bunu umursamıyorlardı. Ne istersem yapabilirdim, kendi kendime yettiğim, onlardan bir şey talep etmediğim sürece her şeyi yapabilirdim, birden bunu anlamıştım.”
Aile ilişkileri .
“Benim için bir çıkış yolu göremiyorlardı, beni gözden çıkarmışlardı. Geleceğim hakkında hiçbir fikirleri yoktu. Kendi geleceklerinden bile şüphelilerdi, benimki hakkında ne bilebilirlerdi ki?”
“Nefret nefreti besler, onlar da karşılıklı olarak birbirlerinden ve dünyanın geri kalanından tükenme noktasına kadar nefret ediyorlardı. Bu tükeniş amaca giden yolda bir araçtan ibaretti ki amaç da kendilerini mahvetmekten başka bir şey değildi”
“Yenilgilerini bile kahramanlığa dönüştürmüşlerdi, savaşta yaptıkları alçaklık ve ahlaksızlıkları da savaştan sonra hatıralarında utanmadan madalya olarak taşıyorlardı. Kadınlar kilerdeki en tutkulu anlatıcılardı, kocalarının kahramanlık öykülerini, düşmanların vahşetini dile getiriyorlardı. Eve dönen savaş esirleri dillere destan bir kahramanlıkla anılıyordu..”