Makber
Abdülhak Hamit TarhanSözler ve Alıntılar
Eyvâh! .. Ne yer, ne yâr kaldı,
Gönlüm dolu âh ü zâr kaldı.
Şimdi buradaydı gitti elden,
Gitti ebede gelip ezelden.
Ben gittim o hâksâr kaldı,
Bir kûşede târumâr kaldı.
Bâkî o, enîs–i dilden eyvâh!
Beyrût’ta bir mezâr kaldı.
Ölümlü olan insanın ölümsüzlük arayışı değil midir sanat?
Şu taş cebinime benzer ki aynı makberdir.
Dışı sükun ile zahir, derunu mahşerdir.
Âlem mi harâb, ben mi vîrân,
Bilmem?.. Sanırım yıkıldı devrân.
Eyvâh! .. Ne yer, ne yâr kaldı,
Gönlüm dolu âh ü zâr kaldı.
Şimdi buradaydı gitti elden,
Gitti ebede gelip ezelden
Ya Rab bana ıstırab lazım
Her şeyde bir inkılab lazım.
Eyvah! Ne yer, ne yâr kaldı
Gönlüm dolu âh u zar kaldı