Ali Ural okumak ne kıymetli bir kıymıktır, "anesti çağı"nda uyuşmuş dimağına, yüreğine bir ordan bir burdan batan.
Eserde ki her deneme nefsin, dönüp dönüp hoh'layarak buğulandırdığı kalp gözüne, kaligrafinin en nadide en naif, su gibi akan hattıyla 'Hakikatimizi' yazdığı, el gibi.
Hakikat'ini kaybetmiş insanın, kendi ifadesini bulabilebileceği en ironik halide herhalde "makyaj yapan bir ölü" olmasıdır.
Bir hafta sonu için enfes bir seçim olabilir, tavsiye ediyorum.
İyi okumalar 1K'nın güzel insanları.
