Quotes
Teröristler de Tolstoycular da mistik olduklarından, az ya da çok benzer pratik sonuçlara nasıl vardıklarını incelemek ilginç olacaktır. Teröristler, amaçlarına ulaşana kadar insanlığın yarıdan çoğunu katletmekten çekinmezler; Tolstoycular ise bir ilkeyi ihlal etmektense tüm insanlığın büyük acıların boyunduruğu altında kalmasına izin vermeye hazırdırlar.
Ben ise, bir insanın hayatını kurtarmak için dünyanın bütün ilkelerini hiçe sayarım: Aslında bu, ilkeye saygı sorunudur; çünkü bence tüm ahlâki ve sosyolojik ilkeler bu tek ilkesel toplanır: İnsanlığın yararı, tüm insanlığın yararı.
Sayfa 48 - ANARSİZM VE ŞİDDETKitabı okudu
Bırakalım bizi saf duygusallar olarak adlandırmaya devam etsinler, ama biz, özgürlüğün şu an için değil, ancak gelecekteki toplum için iyi bir ilke olduğunu öne süren gerici, otoriter ve yıkıcı teoriye şiddetle karşı çıkmalıyız. Mevcut tiranlıklar bu teori adına kurulmuştur ve insanlar bu yönetim
biçimlerinde yer almayı kabul ettikleri sürece de kurulmaya devam edecektir.
Sayfa 37 - pdfKitabı okudu
Düşmanlık, maddi nedenlerden çok manevi nedenlere dayanır. Doğanın güçlerinin tüm insanlığın yararına en iyi şekilde kullanılması konusunda patronlarla emekçiler arasın da asla samimi bir anlaşma olmayacaktır, çünkü her şeyden önemlisi patronlar patron olarak kalmak ve işçilerin emeğini kendi yararlarına kullanıp daima daha fazla güç sahibi ol mak isteyecek ve diğer patronlarla rekabete gireceklerdir; diğer taraftan emekçiler ise, her zaman patronlarını doyurmak zorunda kalacak ve daha fazla bir şey isteyemeyeceklerdir!
“Biz insanları değil, düşünceleri takip ederiz ve bir ilkeyi bir insanda cisimleştirme alışkanlığına karşı çıkarız.”
Sayfa 177 - pdfKitabı okudu
Biz özgürlük ve aşkın zaferi için mücadele ediyoruz.
zorunlu olarak:
Şiddete başvurulmalıdır, çünkü değişimi sağlayan devrimci şiddet, insanlığın büyük çoğunluğunu köleliğe mahkûm eden daha büyük ve kalıcı şiddeti engellemenin tek yoludur.
Sayfa 42 - pdfKitabı okudu
Kropotkin için;
(...) geçimini bilimsel dergilere ve diğer yayınlara katkıda bulunarak sağlıyor ve nispeten rahat koşullarda yaşıyordu; bununla birlikte çoğu kol işçisinden daha iyi şartlara sahip olduğu için bir tür vicdan azabı duyuyor ve bu küçük konfor nedeniyle daima af diler görünüyordu. Kendi kendine ya da benzer koşullardaki insanlarla konuşurken genellikle şunları söylerdi: “Eğer kendimizi eğitebildiysek, yeteneklerimizi geliştirebildiysek; eğer entelektüel memnuniyete sahipsek ve kötü sayılamayacak maddi koşullarda yaşamımızı sürdürüyorsak, dünyaya geldiğimizde tesadüfen içinde bulunduğumuz koşullar emekçilerin sömürülmesiyle yaratıldığı içindir; ve bu
nedenle emekçilerin özgürlüğe kavuşması için mücadele etmek bizim görevimiz, ödememiz gereken bir borçtur.”
Sayfa 236 - pdfKitabı okudu