Yazarın bu eseri, ''KARTCA KRALİÇESİ DİDO'' isimli eserinden sonra okumuş olduğum ikinci eseri. Diğer eserlerini okumak için de sabırsızlanıyorum. Özellikle bu eserinin; Shakespeare'e ilham olması sonucu, Shakespeare'ın ''Venedik Taciri'' ile ''Othello''yu yazması da son derece önemli. Bu eserden hemen sonra karşılaştırmalı olarak okunursa bu iki eser, çok daha verimli olabilir.
Eserin dönemi 16 .yy'de Osmanlı'nın Malta'yı kuşattığı zaman dilimini kapsar. İçerik olarak, 3 semavi dinin temsilcilerinin çatışmaların ve birbirleriyle olan ilişkilerini başarılı şekilde gözler önüne seriyor. Özellikle Yahudilik ve Hristiyanlığın birbirlerine karşı köklü düşmanlıkları ve eylemleri, ''öteki'' açısından birbirlerini algılamları ,Yahudilerin milli karakterleri etkileyici bir şekilde aktarılmış.
Dini ve kolektif aidiyetler-çarpışmalar dışında; bireysellik, pragmatizm, gurur, ihanetler esere canlılık ve hareket katmış.
Okurken büyük zevk aldım. Yazar, külliyat okumasını hak ediyor.
