Biraz sonra hücremizin kapısının önünde görevlilerin ayak sesleri…
Anahtarın demir kapıdan çıkardığı sesler… İçeriye birkaç kişi giriyor.
Sert bir komuta ile "Sağa dön" diyor, biz yüzümüz yataklarımıza gelecek şekilde dönüyoruz. Tuvalet ve hücre teftiş ediliyor, adımız ve soyadımız soruluyor, sonra "Sola dön" emri veriliyor, bu sefer yüzümüz tekrar tuvalete ve duvara dönük oluyor. Bu sefer yataklarımızın altı üstü kontrol ediliyor.
Battaniyelerimizin daha düzgün olması, ranzaların altındaki talaşların toplanması gereği ihtar ediliyor. Sonra demir kapımız yeniden çift anahtarla kilitleniyor ve biz ayakta bekliyoruz.
Bütün hücrelerde sayım bittikten sonra, nöbetçi "çök" ve "rahat" diyor, biz de "Sağol komutanım" diyor ve ranzanın üzerine oturuyoruz. Bu sayım
işi 40-45 dakika sürüyor. Kalp hastası olduğum için, benim için hayli yorucu oluyor ve fakat Allah'a sığınıyorum. Bilmem doktora çıksam mı? Ayrıca ateşim de var, acaba grip miyim?
Seyid Ahmet Arvasi Hoca'nın,Türk-İslam davasını beyninde bir fikir sancısı olarak çekmesinin yanı sıra Mamak zindanlarında da bu davayı çile halinde hangi koşullarda nasıl sürdürdüğünü okuyacaksınız.
