Gözünü dikmiş Blimunda’ya bakmakla yetiniyor ve ona her baktığında boğazının düğümlendiğini hissediyor, çünkü onunki gibi gözler hiç görmemişti, açık, kül rengi, ya da yeşil veya mavi, çünkü dışarıdaki ışıkla birlikte değişiyor, ya da içindeki düşünceyle birlikte, ve kimi zaman zifiri karanlık oluyorlar, kimi zaman ise ak kömür gibi parlak bir beyaz.