Yaşlandıkça yalnızlaştığımı ve yalnızlaştıkça da, tuhaf biçimde, ünlendiğimi görmek bazan beni ürpertirdi. Her akşam uykudan önce yatakta iki büklüm kıvrılıp yorganı üzerime çekince, yalnızlık ile rüyalar, hayatın güzelliği ile acımasızlığı arasında gezinen tatlı ve korkutucu bir duygu beni sarar ve çocukluğumda dinlediğim, okuduğum masalların, korkutucu hikayelerin ürpertisini hissederim.