Geçen yüzyılda, çocukların gittikleri okullar, katı disiplinli, kalabalık ve sevimsiz yerlerdi. Çocuklar kürsünün önündeki uzun sıralara dizilerek otururlar ve izin verilmeden kıpırdayamazlardı. Öğrenim malzemesi sınırlıydı ve öğrencilerin derslerini, papağan gibi ezberlemeleri beklenirdi.
İtalya’daki ilk kadın doktor Maria Montessori, kadınların birçok işi başarabileceklerini göstermişti. Montessori, zekasının ve kararlılığının bir kısmını da, okullardaki çocuk eğitimini değiştirme konusunda kullandı. Çocukların, öğrenmek isteyen ve kendilerine göre yetenekleri olan “insanlar“ gibi kabul edilmeleri için çalıştı. Böylece, 1907’de, ilk Çocuk Evi’ni açtı. Bugünkü okullarda görmeye alıştığımız, çocuk ölçülerine göre yapılmış eşyalar, önlükler, boyalar, küçük eviyeler ve tahtadan yapılmış harika oyun gereçleri, ilk kez onun çabalarıyla kullanılmaya başlandı.
Maria Montessori’nin yaptığı değişiklikler, yetişkinlerin, çocuklara bakış ve davranışlarının, dünya çapında gelişmesine neden oldu. Montessori Metodu’nun yararları, bugün her okulda, her çocuk tarafından hissedilmektedir.
