Sözler ve Alıntılar
İnsan, kim olduğunu ancak felakete uğradığında gerçekten anlıyor.
Sayfa 17Kitabı okudu
“İnsan, kim olduğunu ancak felakete uğradığında gerçekten anlıyor.”
“Kitaplar sessizdir ve insanı sıkboğaz etmezler.”
Vasat bir karakterin, olabileceği ne varsa olabilmesi için ve belki de kendisinin önceden sezip bildiğinden de büyük olabilmesi için, önce kendi içinden sürülüp çıkarılması gerekir; kaderin elinde bu amaca hizmet edecek kırbaçtan başka bir şeyi yoktur. Ve nasıl ki bir sanatçı bazen, yaratıcı gücünü kanıtlamak için kasten, coşku içinde bütün dünyayı kavrayan boyutta değil de dıştan önemsiz görünen bir konu ararsa, kader de onun gibi, kırılgan bir malzemeye bile en büyük gerilimi verebileceğini, zayıf ve iradesiz bir ruhtan büyük bir trajedi geliştirebileceğini göstermek için zaman zaman kendine önemsiz bir kahraman arar.
Trajik gerilim yalnızca bir kişinin olağanüstü büyüklüğünden çıkmaz, her an bir insanın kendisiyle yazgısı arasındaki uyumsuzluktan da kaynaklanabilir.
Bir gölgeden ışık almak mümkün değildir, çoktan iktidarsız kalmış birinden iktidar beklenemez. Her tür aşağılanmaya çoktan alışıp dumura uğramış bu adam, itiraz edecek tek sözcük bulamaz, Maria-Antoinette de bulamaz; belki şimdi ikisi de üstlerinden bir yükün kalktığı hissi içindedir. Çünkü bundan böyle yalnızca kendi kaderlerinden sorumludurlar, devletinkinden değil, artık yanlış yapacakları, ihmal edecekleri bir şey kalmamıştır ve kendilerine belki tanınacak olan bir parçacık hayattan başka bir şeyle uğraşmaları gerekmeyecektir.
"Tutto a te mi guida,"
"Her şey beni sana götürür."
Sayfa 493Kitabı okudu